χωρισμένη η γραμμή της ευημερίας
φέραμε το μένος στην ουσία
πήραμε καλή αναφορά
δώσαμε του ήλιου τα καλά
συν το μήκος πάει η αλάνα
πέρασε και έφερε το κλάμα
θύτες θύματα χωρίζουν το παλιό
κι έρχονται να φέρουν το κακό
σήκωσε αντάρα η φαντασία
έφυγε δεν μένει άλλο εδώ
έγινε αστεία η πραγματεία
πόλεμος που δίνεται για την αργό
μα θαρρείς πως θα ‘ρθει τούτη η μέρα
που στο κλάμα της θα χτίσει την καρδιά
δίχως άνοιγμα και δίχως καλημέρα
δίχως δίχτυ θα χαθεί στην αγκαλιά
Παράδοξο το στίγμα
παρασύρεται και περιμένει
έδωσε την αναμονή
προσπέρασε την πάροδο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου