Ίδιον ανθρώπου το διφυές

Το δίπολο της νόησης ένστικτο και πνεύμα
το 'να σε κρατά γερό εδώ, με τ' άλλο περνάς το πλέγμα

Το δίπολο της ψυχής συναίσθημα και τόλμη
το ένα σε ωθεί να πας εμπρός, το άλλο σε βαλτώνει

Το εργαλείο και των δυό η μονοδιάστατη ύλη
το τρισυπόστατο συγκροτεί σ' ένα ποικιλόμορφο πανηγύρι

Σώμα - Σήμα - Τάφος

Δεν είναι δώρο η ζωή, μα των προκλήσεων άθλος
εμπλουτίστηκαν η νόηση κι η ψυχή με πάθος
σ' ένα παιχνίδι δημιουργικού οίστρου κι εκλεπτυσμού

εις βάθος

κι όμως μετρούν την νίκη και το λάθος

Δεν είναι το μαχαίρι ο φονιάς μ' αυτό που το κρατάει
και γιά καλό και γιά κακό αυτός το κυβερνάει.
Μ' αν δόλια το εικτήρουμε, αφού δεν προσμετράει
την ραθυμία μας καλύπτουμε όταν η ζωή μας προσπερνάει

Δίκη - Ύβρης - Νέμεσις

Στατικές παρορμήσεις στη σιωπή

γνώριμοι αγαπημένοι κι αλησμόνητοι
πρόσωπα
ήχοι
ευωδίες
λέξεις
προπαντός οι λέξεις
εντυπώνονται
εγείρουν την τότε στιγμή
με τόση ακρίβεια
παραδόξως ακόμα κι όσα δεν ειπώθηκαν
αλλά υπήρχαν ως σκέψη

Κάθε στιγμή, ιερή
κι εμείς οι μύστες του αεί
του πρίν στο μετά
του τώρα στο χθές
συλλέκτες αέρινων επαφών
καταγραφείς ασήμαντων ιστοριών
μύθους μεταλλάσσουμε
νόημα προσδίδουμε

χρυσοροές παθών στον απέραντο νυχτερινό ωκεανό
αστρικές προβολές στον εσωτερικό μας ουρανό
και θρηνούμε τον θάνατο όλων
σε μιά οιμωγή ενός πένθιμου ενιαυτού
παρθενικού
κάθε φορά
και συντρέχουμε της θλίψης μας
της αγαπημένης
ώσπου να 'ρθει ο κορεσμός
κι η απάθεια του κάματου
γιά κάθε ένα
Τότε κερδίζεις την γαλήνη

Καλυψώ
έτη επτά